7 Temmuz 2008 Pazartesi

SENSİZLİK...



Sensizlikten miydi bu hırçınlığımız?
Sensizlikten miydi hep kalabalıklar içinde yalnız kalışımız?
Yetinmekten,şükretmekten habersiz bakışımız?
Hiç ölmeyecek gibi hep biryerlere yetişme telaşındayız.
Sana ne kadar geç kaldığımızın farkına varamayacak kadar geç kalmışız.
Ne zaman başlayacak uyanmak için hazırlığımız?
Ne kadar zamanımız kaldı ki yaşayacağımız?
Sensin İLK ve SON durağımız...
Ebedi uykuya ulaşmadan varlığımız,bir an önce varlığına uyandır bizi..
AMİN!!!

2 yorum:

Adsız dedi ki...

“Sensizlikten…” evet!

Ama O’nun yerini başka şeylerin işgal etmesinden… diye de eklemeliyim… Boşluğa yer vermemek gerek işte; ya şimdiye ya geçmişe ya da geleceğe vs dair bir şeyler alıyor boş bırakılanın yerini… Alakalı ya da alakasız… O halde içimizde boşluğa ya izin vermeyeceğiz ya da oluşan boşlukları fark edip kendimiz dolduracağız. İnşaallah!

Adsız dedi ki...

“Görmek, Haramdan bakmaktır. Haram, dışında olmak, kendini dışlamak, ayrı kopuk bir Ben dir. Görmek istiyorsan kendinden açılmalısın. Noktadan halkaya genişleyen, genişlikten noktaya bütünlenen mistik bir yoldur ki, ancak o zaman yansımanın gerçekliğine ulaşılabilsin.” (Bir blog alıntısı)

Hakikat(lerimiz)i görebilmek ve gereğine uygun hareket edebilmek dileklerimle! Muvaffakiyet nasip etmek de Allah (cc)’ a aittir. Amîn.