Ayırma yavrusunu

Nedir sırrı ana kucağının?
Neden unutulur orda her şey?

Dayıyorum başımı sinene
Yorgun, düşünmekten bitap,endişelerden ağlar örülü başımı…

Dayıyorum sinene, kapıyorum gözlerimi
Ve her şey siliniyor tek tek…

Ne bir hüzün,ne bir korku…
Ne gelecek endişesi var şimdi gözlerimde
Ne bir telaş sarıyor ruhumu…

Anam hüznüm sende sona erer,

Korkularım son bulur sinende,

Yarınların telaşı boş gelir gölgende,

Anam! Bir söz var şimdi kulaklarımda,

Efendim’den kopan bir gül yaprağının sesi bu...
"Cennet anaların ayakları altındadır."diyen Gül'ün sesi bu!

Ne mutlu ki,

Peygamber müjde verir sana!

Ne mutlu ki

Ayetlerle taçlanır ak alnın

Öf bile demeyin diyen Kur'an'ın altın tacıyla!

Şimdi dayıyorum başımı omzuna,

Nedir bu güzel koku diye sormuyorum

Bilmesem de Cennet'in kokusunu,

Biliyorum Cennetler varisinin kokusunu!

İçime çekiyor,yangınımı söndürüyor

Engel olamıyorum yaşlara...

Her damladan bir dua akıyor şimdi,

Yerçekimine inat yükseliyor nidam;
"Allah'ım dünyada ayrıldık ukbada ayırma yavrusunu!"