Sıradan Bir Olay Değil!

Sıradan bir öğrencinin bize sıradan gelen bir davranışı konumuz…
Kopya çekmek:)
Belki öğrencilik anılarınıza şöyle bir göz attığınızda hemen çoğunuzun tatlı anıları içindedir kopya çekmek…
Hocaya yakalanmamak adına yapılan elli türlü cambazlıklar,kopya kağıdını çorap içine,uç kutusuna, kravata saklamalar,yetmedi hocanın boş anını yakalayıp yanınızdaki ile fısıldaşmalar,külyutmaz cins hocaların olayı fark etmesiye el konulan sınav kağıtları,belki heyecandan kopya kağıdını sıra altına düşürüp ele güle ifşa olmalar vs vs...

Peki, bu tatlı anılara biber serpmek istemem ancak anlatmak istediğim bir günce var;

Yaklaşık bir kaç yıl önce,formül bilgisinin (ya da ezberinin diyelim) çok önemli olduğu bir sınava giriyoruz,aynı zamanda bu sınav,öğrencilik hayatımızın mihenk derslerinden biri,yani kalırsak okulu uzatmak gibi riskli bir dersin sınavı…
Uzun bir süre sınava hazırlık yapılıyor,yetmedi son ana kadar formül ezberleniyor,gece yarılarına kadar birkaç saatlik uykuyla yetinilip son kez onlarca formül hafızaya yükleniyor,hummalı bir çalışma günün ilk ışıkları ve bizim, son anda gidip heyecanlanmayalım diye, erkenden okula gitmemizle son buluyor,buraya kadar her şey normal,sadece formülleri karıştırma korkusundan,Adrenalin biraz yüksek,ancak sınıfa girdiğimiz an hormon seviyesi iyice artıp sinirleri tetikliyor,’başımızdan aşağı kaynar sular döküldü’ hali vuku buluyor;
bir de ne görülsün sınıfın belki en gayretli insanlarından en sıradanına kadar bir çok kişi(istisnaların hakkını yemek istemem) formülleri ezberleme zahmetine girmemiş,oraya buraya hatta bilumum aklınıza bile gelemeyecek bir çok materyale yazmışlar,
O an, az uykunun da verdiği tepkiyle gözümüz salon sorumlusunu aradı, ispiyonlama isteği oluştu ancak arkadaşlar nasipli idi(ya da bize öyle geldi) ortada kimsecikler yoktu,ve malesef sınav başladığında sinir,haksızlığın verdiği acı ile konsantre olunamayıp o sınavdan kaldık,sonra ne mi oldu aradan yıllar geçti,okulu uzatan biz,mezun olacak olanlar onlar oldu…

Sıradan bir hikayenin sıradan zannedilen olayını okudunuz…
Şimdi bir sorum var;ilköğretim,lise yi geçelim ancak üniversite bizim gelecekteki çalışma alanımızı belirleyen yegane faktör,yani avam diliyle ifade edeceksek üniversite eğitimi ile kazanacağınız meslekten para yiyeceğiz.sormak istiyorum;

kopya çekmeyip kendi alın teriyle başarmak isteyen ancak maalesef bir yıl daha okumak zorunda kalıp,ekstra harç ekstra maliyet ödemek zorunda kalan,ailesine bir yıl daha fazla külfet olan(ki okulunu uzatanların ödedikleri miktar her yıl %50,%100’e kadar artar),diğer tarafta haksız kazanılan bir diploma ile işine hemen başlayıp parayı cebe indiren bir şahsı kıyaslarsak sizce ikincisi ne denli helal rızık kazanıyordur?Parasında kul hakkı yok mudur?Ya da diğerlerinin ahı…
Öyle ya baştaki kişiden bir yıl daha fazla para kazanacak,bir yıl daha az zaman harcayacak,(Sakın birincisi daha çok çalışmalıydı demeyin,hem ayrı bir mesele hem de beş on kişinin ancak geçebildiği bir dersten söz ediyoruz çalışmaktan daha fazlasının olması gereken bir sınavdan…)

O halde kopya çekmek sıradan değildir,hele de Allah’a inanan,O’nun yolundan gitmeye çalışanlar için asla!

Sonuç;Günahın küçüğü büyüğü yoktur,günahı küçümsemek onu yapmaktan daha büyük bir günahtır,

Lütfen gençlerimizi uyaralım,büyükler olarak biz şöyle çekerdik,böyle çekerdik diye tatlı zannettiğimiz anıların acı ya da acıtan olduğunu görelim ve özellikle de küçük yaştaki masumları bu yaşta yalana,yolsuzluğa alıştırmayalım,hele üniversiteliler hele üniversiteliler!!!...

Helal rızık için harama el uzatmayalım vesselam!

Not;Sevgili 'Kul',iki yazı evvel tefe'ül mimi denen hoş bir mimle gönderme yapmıştı,inşallah hafta içi yer vereceğim...